Kunstlijn in het Seinwezen

Voor het achtste jaar op rij is er tijdens Kunstlijn Haarlem een expositie in de historische locatie het Seinwezen aan de Kinderhuissingel 1 in Haarlem. Traditiegetrouw exposeren hier kunstenaarsleden van het Garenkokerskollektief, dit jaar zijn dat John de Koning, Marguerite Feld, Caroline Doornenbal, Ilja Warmerdam. Wendy Tjalma en Marleen Brand sluiten aan als gastexposant. De opening van de expositie is op zondag 30 oktober van 15.00 tot 17.00 uur. De expositie is te bezoeken tijdens het tweede Kunstlijn-weekeinde op zaterdag 12 en zondag 13 november van 11.00 tot 17.00 uur. Daarna is de expositie nog te zien tot en met 28 november op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur. Toegang is gratis.

Ilja Warmerdam is geïnteresseerd in onze samenleving, waarin haar zo veel tegennatuurlijk lijkt, de formalisering van sociaal gedrag in werksituaties, de etiquette, hoe hedendaagse technologie in onze dagelijkse leefwereld intervenieert. Wat haar aantrekt is hoe mensen met elkaar omgaan, in die context ontstaat een spanningsveld voor haar tekeningen en schilderijen. Ilja probeert sociale denkpatronen te doorbreken.

John de Koning maakt werk dat een zekere vanzelfsprekendheid heeft, passend in een beeldtraditie zonder slaafs te zijn. Hij laat een eigen vormtaal zien die vraagt om aandacht, die je laat verrassen, schuren, zowel in keuze als bewerking. Het is niet voor de hand liggend en het roept nieuwe vragen op. Diversiteit is geen beperking.

Marguerite Feld heeft een kom uitgekozen, waarvan de vorm haar raakt door de eenvoud. De abstractie van deze kom symboliseert voor haar stilte, diepgang en bezinning. Binnen deze stilte is er ruimte. Ruimte voor haar om vormen toe te voegen of te tekenen binnen de beperking van de foto. Lagen toevoegen. Blijft zo de stilte intact of verandert die juist?

Caroline Doornenbal grijpt na vele omzwervingen in haar huidige werk weer terug op oude thema’s als krachtvelden en ‘Positie aan tafel’.

Wendy Tjalma valt voor het alledaagse en voelt zich aangetrokken tot de ‘traagheid’ van de dingen. Ze focust nu geruime tijd op bos. Een bos trekt zich nergens iets van aan: bomen groeien of beginnen opnieuw. Bomen zijn stille getuigen van wat zich onder hun kroon afspeelt. De een vindt bos geheimzinnig, eng of mysterieus. Een ander beschermend, veilig of zelfs verbindend. Tjalma probeert alle kanten te belichten.

Marleen Brand maakt ruimtelijke kunst. Zij is gefascineerd door de menselijke betrekkingen, zowel de mens in relatie tot de ander, als tot zichzelf. In de kunstwerken waarin ze iets van die relatie laat zien, gebruikt ze vooral gevonden materiaal (hout, steen) en afvalmateriaal (plastic, nylon, karton). Ze wil daarmee zeggen: in ons bestaan hebben we met vergankelijkheid en vervuiling te maken, maar transformatie is mogelijk!